Soms heb je van die weken dat er elke dag wat lijkt te zijn. Dat lijkt niet zo, dat is eigenlijk zo! Deze week was zo’n week; een jarige job in huis dus een traktatie die er een beetje uit moet zien, de juiste spullen mee naar school voor de Palmpasen tak (en dat spul kan ik natuurlijk weer niet vinden), de broodhaantjes moeten nog afgebakken worden, een zieke man in huis, een baby die zich ’s nachts weer vrolijk meldt, oh ja een koor optreden vanavond van onze dochter en de kinderen die verwachten dat ik eerder op school ben vandaag om de Palmpasen optocht mee te lopen (want dat is zo spannend zonder moeder), vriendinnen die tussendoor appen of we weer af kunnen spreken…Ken je dat? En dan zo’n stemmetje ergens vaag op de achtergrond die begint te fluisteren; ‘ik wil dit niet, ik wil dit niet.’
Nu zit ik met een kopje koffie wat terug te blikken op deze week en ik ben trots dat het toch allemaal weer gelukt is. En tegelijkertijd besef ik me; ik moet focus houden en keuzes blijven maken want in dit soort weken kan ik zomaar doorhollen, wil ik niemand teleurstellen, maar ga ik voorbij aan wat ik nu zélf nog wil en nodig heb. Daarom: Keep calm and take care of yourself.
